Jeden po drugim odchodzą najlepsi synowie i córki Gorców, Podtatrza i Podhala. Tylko smutek i żal pozostaje i ich pazerni ino na dutki i władzunię następcy.

GÓRALU, CZY CI NIE ŻAL........

Witam i pozdrawiam i podziwiam piekna stronke Jana Fudali dzieki za piekne slowa i czyny malowania:)SUPER STRONKA

Ta strona jest dla tych, których los rzucił poza ukochane miejsca . Wspaniale jest poczytać czegoś , co w duszy gra. Pozdrawiam założyciela tej strony , poświęconej tak Wspaniałemu Człowiekowi .

Minęły trzy lata. Trzy lata zadaję sobie pytanie: dlaczego?
Dlaczego przedwcześnie odchodzą tak wspaniali ludzie? Brak słów.
Któż inny, jak nie góralski poeta, odda lepiej charakter niepokornego Przyjaciela.

TONIEC GÓRALSKI… "Jaśkowi Fudali za kwile zachwytu - Adam PACH ..."

Góralsko natura kozała Jaśkowi skocyć przed muzyke
W ostatki w świetlicy „Swarnej” na posiadak.
Jękły gęśle wysoko, to Józek Brzega zacion w struny smykiem.
Dudni bas, muzyka łygoce z tyj nucicki starej,
Jasiek zaśpiywoł ze siłom – kielo w miechak pary,
Zobocył sie do imentu jako głuchoń w toku.
Wyzwyrtali mu Marysie, dziewce śwarne, zgrabne w krzyzak,
Cieńkie w pasie. – Jaz dziw biere bez uroku.
Jaśkowi zaświeciły corne ocy – zawrzała krew,
Zerwoł sie jak oreł – pod powałe skocył
Roz, drugi i trzeci – lekućko na dyle ku Marysi leci
I… tnie drobnego...
Zaś Marysia z chabrem w ocak, cisko skrami na tancerza tak miłego,
Pod nogami równy trzask – od powały bije blask.
Oześmioły sie śklanne obrozki ze ścion,
Zaś Jaśkowe nogi dalej tnom...
To podskocy, w sosrąb rękom cion – zadudniło w biołej izbie.
Zajaśniało młodościom, radościom, Janicek się w połak zgion,
Ręce do tyłu zwinon, orli nos podniós do góry
Jak dziób jastrzębia, Marysinyk oców na kwile nie minon,
Coło spiętrzyły bruzdy jak wieśniane chmury,
Nogi tnom i tnom dalej, chyba som ze stali,
Krzesom siarcyście, stary toniecnik Leśniok woło:
Patrzojcie!... On tońcy urocyście.
Tońc, Jasicku, z tobie śwarny oduziemiec, dziś ostatki,
Jutro post ścisły – Popielec!

gdybym sie zapisała o 3 lata wcześniej do zespołu bym go znała a teraz słucham tylko różne opowieści o nim

Muzeum Jana Fudali znajduje się na SZLAKU ZBÓJNIKÓW KARPACKICH www.zbojnickiszlak.pl

Jan Fudala był człowiekiem wielkiego serca, był też pasjonatem góralszczyzny i zbójnictwa karpackiego.

Zbójecka spóścizna która zostawił po sobie w postaci m.in. zbójnikcih obrazków malowanych na szkle będzie dawać inspirację kolejnym pokoleniom!

Weszłam na tę stronę przypadkiem. Kultura górali jest mi daleka, bo mieszkam całe życie na północy, ale uśmiałam się z serdecznych dowcipów pana Jana, bardzo ucieszyłe mnie jego malunki. Z pewnością był świetnym człowiekiem. Podaję dalej, żeby inni też tu zajrzeli.

Jasiek byl moim wzorem, czlowieka ktory nie ugina sie pod moda czy owczesnymi tendencjami politycznymi. Facet ktorego zdanie bylo szczere i nie ukrywane. Czasem zastanawiam sie ze slowa ktore odwaznie glosil, oraz moje rozmowy z Janem uswiadomily mi iz zycie to cos wiecej niz plytkie wazeliniarstwo. Warto byc niz trwac :) Prawda jest ze znajomosc Jaska to jest jego dar - dla takiego golowasa jakim bylem, a jego slowa nie umilkna w moim sercu. Wielki czlowiek ktorego mialem zaszczyt znac, z ktorym co sobote moglem pic kawe i rozmawiac na tematy rozne, nigdy tego nie zapomne, ...wielcy odchodza zbyt wczesnie... pelen szczun jak mowia mlodzi...

Kiedy umarł,zdałam sobie sprawę, że nikt już nie zdoła Go przeprosić za te przykrości , jakiś doświadczył pod koniec życia...tak szeroko pisały o tym gazety....szkoda, że tak nagle odszedł,choć paradoksalnie to własnie śmierć sprawiła,że jego twórczość znowu bardziej 'żyje'.......

Nie wierzę w śmierć Jasia, a przecież, jak chce kalendarz, upłynęły już od tego nieprawdopodobnego "wydarzenia" dwa lata...

Emil Biela